Kulisiewicz nieznany - wystawa w nowotarskich Jatkach (zdjęcia)

Niedaleko Nowego Targu jest miejsce szczególne dla Tadeusza Kulisiewicza – to Szlembark, wioska w Gorcach. To tu artysta od 1926 przyjeżdżał przez 20 lat, tu powstały między innymi rysunki i grafiki z cyklu „Teka Szlembarska”, tu są ludzie, którzy znali Kulisiewicza i jego żonę, i ci którzy o nim pamiętają. W 2003 roku jedna ze szlembarskich ulic uzyskała patrona – Tadeusza Kulisiewicza.

Na wernisażu gościł wójt Szlembarku, Ryszard Pietras. Niezwykle miłą niespodzianką było przybycie na wernisaż Stefani Biegun z domu Łojas. To do jej domu przyjeżdżał artysta i te spotkania bardzo miło wspominała. Mówiła też o tym, że kiedy Państwo Kulisiewiczowie kupili dom w Kirach, to też ich tam z mamą odwiedzała.

Ta wystawa to nie tylko prezentacja dorobku wybitnego polskiego artysty ale i duże emocjonalne przeżycie dla osób, które artystę spotkały na swojej drodze.

Tadeusz Kulisiewicz – wybitny grafik i rysownik.
Urodził się 13.XI.1899 r. w Kaliszu, zmarł 18.VIII.1988 r. w Warszawie. Studia artystyczne odbył w Państwowej Szkole Sztuk Dekoracyjnych w Poznaniu (1922 – 1923) i w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie ( 1923 – 1929), w pracowni prof. Miłosza i Mieczysława Kotarbińskich oraz Władysława Skoczylasa.
Od 1926 roku należał do Stowarzyszenia Artystycznego „Ryt”. W latach 1933 – 1939 prowadził kursy rysunku w warszawskiej ASP w pracowni Mieczysława Kotarbińskliego. Od 1964 roku był profesorem ASP w Warszawie. W 1955 roku został członkiem – korespondentem Akademii Sztuki w Berlinie, a w 1965 otrzymał honorowe członkostwo Akademii Sztuk Pięknych we Florencji. Indywidualne wystawy prac artysty prezentowane były w licznych krajach Europy , Azji i obu Ameryk.

„Twórczość Tadeusza Kulisiewicza, jednego z najwybitniejszych polskich artystów XX wieku, Jest przykładem artystycznych poszukiwań od najwcześniejszych drzeworytów inspirowanych folklorem Podhala poprzez Apokaliptyczne wizje Warszawy okresu II wojny światowej, rysunki z podróży po Indiach, Meksyku czy Brazylii, aż po mroczne Krajobrazy Spalone.

Wystawy zatytułowane „Kulisiewicz nieznany” prezentuje ponad sto prac spośród ogromnego dorobku artysty. Obok rysunków z cyklu „Majdanek” można na niej obejrzeć m.in.szkice do tzw. „Mojej historii sztuki”, wybrane impresje z podróży, a nawet rysunki wykonane w kawiarniach na serwetkach. Jest również kilka gwaszy, będących ostatnimi i nieprezentowanymi dotychczas pracami Kulisiewicza. Wszystkie te dzieła, zarówno rysunki ukończone, jak i – mogące szczególnie zainteresować młodych twórców – warsztatowe wprawki czy zaledwie naszkicowane impresje pomysłów Mistrza ukazują ciągłe dążenie Artysty do doskonałości.

Wyrazem tego dążenia jest również niezwykle prężnie działająca fundacja „Stypendia i Nagrody im . Tadeusza Kulisiewicza” powołana przez artystę w 1986 r., która otacza opieką i promuje utalentowanych , wyróżniających się młodych twórców, pełniąc tym samym rolę mecenasa sztuki. Swoista synteza i uniwersalność przekazu prac Tadeusza Kulisiewicza, wyrażająca nieprzemijającą ciekawość świata i ludzi, wciąż inspiruje i zarazem sprzyja rozwojowi sztuki najnowszej.

Zapraszam Państwa do obejrzenia wystawy, która pokazuje nieznane dotąd oblicze niezwykłej „kreski Kulisiewicza”, będącej synonimem artystycznego kunsztu.

Krzysztof Dudek, dyrektor Narodowego Centrum Kultury (tekst z katalogu towarzyszącego wystawie „KULISIEWICZ nieznany”)

AD/ zdj. Jacenta Kowalska