Popiersie Leona Nowotarskiego odsłonięte

Jedna z najbardziej zasłużonych dla rozwoju Krynicy i krynickiego uzdrowiska postaci spogląda teraz w stronę promenady z z postumentu usytuowanego w górnej części deptaku, powyżej Nowego Domu Zdrojowego.

Leon Nowotarski przyszedł na świat w Żywcu w roku 1878. Po ukończeniu wadowickiego Gimnazjum studiował budownictwo lądowo-wodne na Politechnice Wiedeńskiej. Do Krynicy przeniósł się w 1911 roku i mieszkał tu już do końca życia. Tu też pojął za żonę Janinę Nitribitt.

Inżynier Nowotarski pracował najpierw przy regulacji Kryniczanki i budowie wodociągów, a od 1918 roku kierował Państwowym Zakładem Zdrojowym w Krynicy. Przewodniczył także Komisji Zdrojowej, dzięki czemu miał decydujący wpływ na rozwój całego uzdrowiska.

Z jego inicjatywy począwszy od 1920 roku otwierano w Krynicy sezon zimowy, rozpoczęto budowę Nowych Łazienek Mineralnych, wykonano 8 nowych odwiertów wód mineralnych do kuracji kąpielowych, a następnie zbudowano cały system do ich eksploatacji, transportu i magazynowania.
Dzięki niemu zagospodarowano także tereny Parku Zdrojowego na Górze Parkowej, wybudowano stadion, skocznię narciarską, kolejkę linową na Górę Parkową, tor saneczkowy oraz wielkie sanatoria „Lwigród”, „Kasztelankę”, „Patrię” i „Nowy Dom Zdrojowy”.

Jak czytamy na stronie www.krynica.pl, skąd pochodzą powyższe dane biograficzne, właśnie dlatego okres lat międzywojennych w Krynicy nazywa się „Epoką Nowotarskiego”.

Po wojnie Nowotarski uruchomił wyniszczone wojną uzdrowisko nadal piastując urząd dyrektora. Zmarł 18 października 1957 roku i spoczął na cmentarzu komunalnych w grobowcu rodzinnym Nitribittów.



wo/