Powiatowe Szkółki Ginących Zawodów są bardziej popularne

- Szkółki Ginących Zawodów to jeden z projektów, który realizujemy jako samorząd powiatowy - mówił starosta nowosądecki Marek Kwiatkowski. – Obejmuje szeroko pojęte dziedzictwo kulturowe naszego regionu i ocala je od zapomnienia. Dzięki szkółkom, dzieci i młodzież wiedzą, jak pisze się ikony, maluje na szkle, wykonuje ozdoby z bibuły i oczywiście gra na tradycyjnych instrumentach. Zajęcia są coraz bardziej popularne. Świadczy o tym wzrost ilości szkółek oraz chętnych, którzy do nich uczęszczają. Dziękuję instruktorom za codzienną pracę i za to, że przekazują cenną wiedzę o naszych tradycjach i kulturze.

Instruktorzy podpisali dzisiaj umowy na nowy rok szkolny 2022/2023. Obecnie na terenie Powiatu Nowosądeckiego działa 78 szkółek, w których jest zatrudnionych 48 instruktorów. Uczą oni przez 215 godzin tygodniowo w 34 miejscowościach. Opiekę nad Szkółkami sprawuje Powiatowy Młodzieżowy Dom Kultury w Starym Sączu.

W tym roku szkolnym będzie działać 78 Szkółek Ginących Zawodów w tym: 50 Szkółek Muzykowania Ludowego, 7 Szkółek Tańca i Śpiewu Regionalnego, 3 Szkółki Ceramiki, 3 Szkółki Bibułkarstwa, 2 Szkółki Haftu, 2 Szkółki Plastyczne, 2 Szkółki Malarskie, 2 Szkółki Wokalne, 1 Szkółka Rysunku na Szkle, 1 Szkółka Ikonopisarska, 1 Szkółka Rzeźby, 1 Szkółka Grafiki, 1 Szkółka Gwary Ludowej, 1 Szkółka Kuchni Regionalnej, 1 Szkółka Szydełkowania.

W dzisiejszym spotkaniu, które odbyło się w Starostwie Powiatowym w Nowym Sączu wzięli udział m.in.: starosta nowosądecki Marek Kwiatkowski, wicestarosta Antoni Koszyk, dyrektor Powiatowego Młodzieżowego Domu Kultury Krzysztof Szewczyk oraz dyrektor Wydziału Edukacji, Kultury i Sportu Starostwa Powiatowego w Nowym Sączu Bożena Mynarek.

Warto wiedzieć:
Pomysł powstania Szkółek Ginących Zawodów zrodził się pod koniec 2000 r. z inicjatywy władz powiatu – ówczesnego członka Zarządu Powiatu Edwarda Paszka, dyrektora Wydziału Edukacji, Kultury i Sportu Zbigniewa Czepelaka, ówczesnego dyrektora Młodzieżowego Domu Kultury Józefa Puściznę, Stanisława Dąbrowskiego oraz Stowarzyszenie Lachów Sądeckich. Idea ta była reakcją na złą tendencję, która pokazywała dramatyczny spadek zainteresowania kulturą i tradycją regionu przez młode pokolenie lat 90. Brak angażowania się w różne sfery życia artystycznego skutkował zatrzymaniem naturalnej wymiany pokoleniowej muzykantów czy twórców ludowych. Efekty były niepokojące: zespoły regionalne praktycznie przestawały funkcjonować, brakowało muzyków grających w kapelach. Jadąc na występy wypożyczano muzykantów z innych zespołów. Jesienią 2000 r. podpisano pierwsze umowy i tym samym utworzono 10 Szkółek Muzykowania Ludowego. Głównym zamierzeniem była chęć przekazania wiedzy i umiejętności na zasadzie mistrz – uczeń. Z oferty zajęć korzystało wtedy 120 uczniów.

Fot. Maria Olszowska